Τραγική ιστορία στο νοσοκομείο Σερρών

Δεν υπάρχουν σχόλια


Με ένα τραγούδι και με τη διαμεσολάβηση πρόθυμης νοσηλεύτριας αποφάσισε να ανταλλάξει το στερνό αντίο ζευγάρι που νοσούσε από κορονοϊό στο Γενικό Νοσοκομείο Σερρών.

Κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από την αποκάλυψη της Στέλλας Χινάκη, επικουρικής νοσηλεύτριας. Όσα δεν μπορούσε να τις πει με τις λέξεις, θέλησε να τις τα πει με ένα τραγούδι. Για να έχει μουσική το τελευταίο αντίο. Για να γεμίσει ο νους και η ψυχή με μνήμες συναισθήματα, στιγμές του κοινού τους βίου.

Περιγράφοντας την μοναχικότητα και τις πρωτόγνωρες συνθήκες νοσηλείας που βιώνουν οι ασθενείς με κορονoϊό, η επικουρική νοσηλεύτρια αναφέρθηκε σε ένα από τα πολλά περιστατικά που βίωσε στην κλινική covid όταν ασθενής χτυπημένος από τον θανατηφόρο ιό της ζήτησε να τραγουδήσει στην σύζυγό του -που επίσης νοσηλευόταν- ένα τραγούδι, ως δική του αφιέρωση. Λίγες μέρες αργότερα χάθηκαν και οι δύο…

«Σε ένα θάλαμο ο σύζυγος σε έναν άλλο η σύζυγος, ένα ανδρόγυνο. Μου λέει «τι κάνει η σύζυγός μου;»  «Μια χαρά είναι, σε χαιρετάει…». «Μπορείς να πας να της αφιερώσεις ένα τραγούδι;» Με πόνο ψυχής δεν μπορούσα να μην κάνω την αφιέρωση. Χάθηκε… Και η σύζυγος χάθηκε. Δυστυχώς κλαίμε οικογένειες, χάνονται οικογένειες. Έχω συγκινηθεί πάρα πολύ μού ήρθε η εικόνα… Δεν μπορώ, δεν είμαι καλά…»  δηλώνει με σπασμένη φωνή στην εκπομπή η κα Χινάκη.

Περιγράφει τις δύσκολες στιγμές που βιώνει το νοσηλευτικό προσωπικό και την αλληλεγγύη που έχει μεταξύ του. Δικοί της αγαπημένοι στίχοι «Και αν γελάω είναι ψέμα, καρδιά μου στάζει αίμα» του Ευάγγελου Ατραΐδη, με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου