Παλιοί επαγγελματίες στο εμπόριο και τις υπηρεσίες κάνουν λόγο για “οικονομικό κραχ”, ενώ παραδοσιακές οικογενειακές επιχειρήσεις περιορίζουν κατα πολύ την ανάπτυξή τους, μιας και ο τζίρος, πολλές μέρες της εβδομάδας παραμένει μηδενικός!
Που πήγαν οι Ξανθιώτες;
Οι περισσότεροι αναρωτιούνται το που πήγε όλος εκείνος ο κόσμος που κινούνταν αγοραστικά και όχι μόνο μέσα στην πόλη, με κάποιους να εντοπίζουν το θέμα του ανταγωνισμού με την ανάπτυξη του εμπορικού κέντρου “Flamingo” εκτός πόλης.
Πόσο όμως μπορεί να “κλονίσει” μία τοπική οικονομία ένα εμπορικό κέντρο και μάλιστα εκτός του εμπορικού ιστού της πόλης;
Πρώην Πρόεδροι του Επιμελητηρίου Ξάνθης, αλλά και πρώην Πρόεδροι του Εμπορικού Συλλόγου Ξάνθης, κάνουν λόγο για μία “αναμενόμενη εξέλιξη” και εξηγούν το γιατί: “όταν η αγοραστική δύναμη των πολιτών περιορίστηκε σε συντάξεις και επιδόματα, όταν έκλεισαν οι βιομηχανίες, όταν οι τράπεζες έχουν σταματήσει να δίνουν κεφάλαια κίνησης και απο την άλλη το επίσημο κράτος καταδιώκει κάθε ελεύθερο επαγγελματία, πως είναι δυνατόν να υπάρξει επιβίωση;”
Κάποιοι δεν κρατούν τα προσχήματα και γίνονται πιο αποκαλυπτικοί στις δηλώσεις τους: “υπήρξαν και υπάρχουν πολιτικοί στην κεντρική και τοπική πολιτική σκηνή, που τα ξεπουλούν όλα για τις ψήφους. Έτσι η πόλη μας μαράζωσε, μπήκε στο περιθώριο και μέσα σε αυτή την αρχική κρίση που είχε η χώρα γενικότερα απο το 2008 και μετά επήλθε και ο οριστικός θάνατος του επαγγελματία και του εμπόρου στην Ξάνθη…”
Και συνεχίζουν: “γυρίστε και δείτε γύρω σας. Δείτε τη Δημοτική Αγορά που κάποτε έσφυζε απο ζωή και κίνηση. Δείτε τα καταστήματα που έκλεισαν και θυμηθείτε ποιοι τα είχαν και που βρίσκονται σήμερα. Δείτε όμως και ποιες οδοί στην πόλη δουλεύουν συνεχώς, χωρίς να τους αγγίζει η όποια κρίση… Εκεί, που βρίσκουν τα χρήματα; Δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες; Δεν ζούμε στον ίδιο τόπο; Τι διαφορετικό έχουν απο εμάς εκείνοι που δεν μπορούμε να έχουμε εμείς για να επιβιώσουμε;”
Σε ερώτησή μας, για τι εννοούν “με άλλες οδούς που δουλεύουν”, λάβαμε την αποστομωτική απάντηση: “δείτε τις οδούς που έχουν καταστήματα οι συμπολίτες μας μουσουλμάνοι. Ολοένα και αναπτύσσονται. Αυξάνουν τον τζίρο τους. Τα παιδιά τους επιστρέφουν απο σπουδές και μετεκπαίδευση και δραστηριοποιούνται στην Ξάνθη, αλλά σε συγκεκριμένες οδούς, με ότι αυτό συμβολίζει για εκείνους…”
Αγορά δύο “ταυτοτήτων”
Η Ξάνθη όπως και η Κομοτηνή, διαθέτουν αγορές δύο “ταυτοτήτων”, με τα καταστήματα των μουσουλμάνων να βρίσκονται συνήθως κοντά σε παραδοσιακές αγορές των προγόνων τους, σε Τεμένη και σε περιοχές όπου κατοικούν αμιγώς ή οι περισσότεροι ομόθρησκοί τους.
Οι οποίοι όμως τυγχάνουν της άμεσης στήριξης πολλών παραγόντων, εν αντιθέσει με τους χριστιανούς επαγγελματίες. Και δεν είναι άλλη αυτή η στήριξη απο τα κεφάλαια που μπορούν και αντλούν απο την Τουρκική Τράπεζα “Ziraat Bankasi” , τα οποία τους κρατούν βιώσιμους ως προς το επιχειρείν.
Παράλληλα, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων Μουσουλμάνων της Ξάνθης έχει αυξηθεί μιας και όποιοι εργάζονται στο εξωτερικό, διοχετεύουν τα χρήματά τους στις οικογένειές τους που δεν μεταναστεύουν μαζί τους – σε αντίθεση με τις χριστιανικές – και έτσι το εισόδημα που είναι εξωχώριο ουσιαστικά έρχεται να προστεθεί στο ήδη παραγόμενο εντός των τειχών.
Απόντες οι αρμόδιοι
Υπάρχει λύση και αν ναι, ποιοι θα τη δώσουν; Οπως προαναφέραμε στο ρεπορτάζ, οι δηλώσεις των απελπισμένων εμπόρων και επιχειρηματιών της Ξάνθης είναι χαρακτηριστικές όταν αναφέρονται στους αρμόδιους που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν πολιτικές ανάπτυξης, διατήρησης του πληθυσμού και αύξησης της αγοραστικής δύναμης.
Περιφέρεια, Δήμοι, ΕΒΕ, Οικονομικοί Φορείς, είναι όλοι μία “σφραγίδα”, την οποίοι οι περισσότεροι εκλεγμένοι τη χρησιμοποιούν για να έχουν την προσωπική τους πολιτική ανέλιξη και μόνο, χωρίς να σκέφτονται μεσομακροπρόθεσμα για την ευημερία της πόλης και του Νομού.
Άνθρωποι εκτός του επιχειρείν, κυρίως κομματικοί, αναλαμβάνουν θέσεις, οι οποίες απλά τους παρέχουν μία επισημότητα, ένα κενό γράμματος και εξουσίας, που κάτω απο αυτό ανδρώνονται οι παράλληλες και επικίνδυνες οικονομίες. αιτίες του οικονομικού θανάτου της αγοράς στην Ξάνθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου