Κάποιοι μάλιστα πιστεύουν ότι ο Κορονοϊός “ήταν ένα πόλεμος που αντικαταστάθηκε απο αυτόν της Ουκρανίας ή όποιο άλλο μελλοντικό…”
- Είναι όμως αυτή η αλήθεια;
- Τελειώσαμε με τον Κορονοϊό; Μάλλον όχι!
Οι επιστήμονες συνεχίζουν να ανησυχούν και ήδη μελέτες και συμπεράσματα είναι ανησυχητικά, ότι όχι μόνο δεν τελειώσαμε με τη φονική πανδημία, αλλά μάλλον ήρθα για να μείνει πολλά χρόνια ο Κορονοϊός.
Οι έρευνες
Ερευνητές δημοσίευσαν την πρώτη έρευνα που αξιολογήθηκε από ειδικούς, σχετικά με υπολογισμούς για υπερβάλλοντες θανάτους σε παγκόσμια κλίμακα.
Τα αποτελέσματα είναι ανησυχητικά.
Υπερβάλλοντες θάνατοι είναι η διαφορά μεταξύ του αριθμού των καταγεγραμμένων θανάτων από όλα τα αίτια και του αριθμού των αναμενόμενων θανάτων με βάση προηγούμενες τάσεις.
Ερευνητές του University of Washington δήλωσαν ότι σύμφωνα με υπολογισμούς 18,2 εκατομμύρια άνθρωποι ενδεχομένως πέθαναν πριν το τέλος του 2021 λόγω COVID-19-αριθμός υπερτριπλάσιος από τον επίσημο των 5,9 εκατομμυρίων. Αυτό αναφέρει η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Lancet.
Η ομάδα απέκτησε εβδομαδιαία ή μηνιαία στοιχεία θανάτων από 74 χώρες και 266 πολιτείες ή επαρχίες χρησιμοποιώντας κυβερνητικούς ιστότοπους από το 2020 έως το 2021, και τα συνέκρινε με στοιχεία θνησιμότητας των προηγούμενων 11 ετών.
Η Νότια Ασία υπολογίστηκε να έχει τον μεγαλύτερο αριθμό υπερβαλλόντων θανάτων από COVID-19, σε περίπου 5.3 εκατομμύρια, και ακολουθεί η Βόρειος Αφρική και η Μέση Ανατολή, και οι δυο με 1,7 εκατομμύρια. Η ανατολική Ευρώπη έχει περίπου 1.4 εκατομμύρια υπερβάλλοντες θανάτους από COVID-19.
Ο Dr. Haidong Wang, δήλωσε ότι η κατανόηση του πραγματικού αριθμού θανάτων από την πανδημία είναι ζωτικής σημασίας για αποτελεσματική λήψη αποφάσεων δημόσιας υγείας.
Οι χώρες με το μεγαλύτερο αριθμό υπερβαλλόντων θανάτων αποτελούν πάνω από το ήμισυ του υπολογιζόμενου αριθμού παγκοσμίως και περιλαμβάνουν την Ινδία, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, το Μεξικό, τη Βραζιλία, την Ινδονησία και το Πακιστάν.
Αν και οι ΗΠΑ πλησιάζουν να καταγράψουν επισήμως ένα εκατομμύριο θανάτους από την πανδημία η έρευνα υπολόγισε ότι μπορεί ενδεχομένως να είχαν φτάσει το 1.1 εκατομμύριο έως το 2021.
Ορισμένες χώρες υπολογίστηκε να έχουν λιγότερους θανάτους από τους αναμενόμενους με βάση τις τάσεις θνησιμότητας τα προηγούμενα χρόνια, όπως η Ισλανδία, η Αυστραλία και η Σιγκαπούρη.
Γιατί κάποιοι άνθρωποι εκδηλώνουν πιο σοβαρή CoViD
Νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Nature, διερεύνησε γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη βαρύτητα της νόσου COVID-19 σε μια προσπάθεια να γίνει κατανοητό γιατί κάποιοι άνθρωποι νοσούν βαρύτερα μετά από μόλυνση με τον ιό SARS-CoV2 σε σύγκριση με άλλους.
Οι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αριστείδης Ηλιόπουλος (καθηγητής Βιολογίας – Γενετικής), Σταυρούλα (Λίνα) Πάσχου (επίκουρη καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Ευστάθιος Καστρίτης (καθηγητής Θεραπευτικής – Παθολογίας – Ογκολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (καθηγήτρια Θεραπευτικής – Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (καθηγητής Θεραπευτικής – Αιματολογίας-Ογκολογίας και πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία της συγκεκριμένης μελέτης.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη παγκοσμίως σχετική γενετική μελέτη, η οποία συμπεριέλαβε συνολικά περισσότερους από 57.000 άτομα. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές της διεθνούς επιστημονικής κοινοπραξίας GenOMICC συνέκριναν το γονιδίωμα 7.491 ασθενών με COVID-19 που νοσηλεύθηκαν σε μονάδα εντατικής θεραπείας, 46.770 ατόμων χωρίς τη νόσο (ομάδα ελέγχου) και 1.630 ατόμων που εμφάνισαν ήπια νόσο COVID-19.
Η συγκριτική γενετική ανάλυση οδήγησε στον εντοπισμό 16 νέων γενετικών παραλλαγών (πολυμορφισμών) που συνδέονται με εκδήλωση σοβαρής νόσου. Οι 16 αυτές παραλλαγές προστίθεται σε 7 γνωστές και περιγράφονται 23 συνολικά. Επιπλέον, οι ερευνητές μπόρεσαν να αναπαράγουν αυτά τα αποτελέσματα και σε ανεξάρτητους πληθυσμούς.
Οι γενετικοί παράγοντες που ανακαλύφθηκαν συνδέονται επιγραμματικά με την πήξη του αίματος, την ανοσολογική απόκριση στον ιό και την ένταση της φλεγμονής που ακολουθεί. Ως παράδειγμα, μια παραλλαγή στο γονίδιο IFNA1, που διαταράσσει τη λειτουργία μιας βασικής ιντερφερόνης για το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνει τον κίνδυνο του ατόμου που φέρει αυτή την παραλλαγή να νοσήσει βαριά από COVID-19.
Ενδιαφέρον, επίσης, έχει το γεγονός πως άλλες γενετικές παραλλαγές αυξημένου κινδύνου σχετίζονται με τον τρόπο που τα κύτταρα αποκρίνονται στην ιντερφερόνη IFN10, καθιστώντας την σημαντικό στόχο για περαιτέρω μελέτες και ανάπτυξη θεραπευτικών στρατηγικών.
Συμπερασματικά, η νέα αυτή μελέτη περιγράφει συγκεκριμένες γενετικές ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρής νόσου COVID-19, εμπλουτίζοντας σημαντικά τις γνώσεις μας για τους μηχανισμούς απόκρισης στον ιό SARS-CoV2, ενώ δίνει τη δυνατότητα για αξιολόγηση του κινδύνου με σχετικά απλά τεστ και δημιουργεί αισιοδοξία για νέες θεραπευτικές εξελίξεις.
Τοποθετώντας την υγεία στο επίκεντρο της ανάκαμψης μετά την COVID-19
Δεδομένων των εκτεταμένων επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19 στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια του ΠΟΥ, οι χώρες αντιμετωπίζουν τρομακτικές προκλήσεις για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας και την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) που σχετίζονται με την υγεία έως το 2030. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει μία ευκαιρία στην περίπτωση που οι κυβερνήσεις και οι υγειονομικές αρχές λάβουν τις απαραίτητες ενέργειες, σύμφωνα με την εμβληματική Έκθεση για την Ευρωπαϊκή Υγεία 2021, που δημοσιεύθηκε σήμερα από το Περιφερειακό Γραφείο του ΠΟΥ /Ευρώπης.
Η συγκεκριμένη έκθεση, η οποία δημοσιεύεται κάθε τρία χρόνια, καταγράφει την πρόοδο της Περιφέρειας όσον αφορά τους δείκτες υγείας των ΣΒΑ, συμπεριλαμβανομένης της καθολικής κάλυψης των υγειονομικών αναγκών, τις μη μεταδιδόμενες ασθένειες και την υγεία του περιβάλλοντος, αλλά καταδεικνύει επίσης πώς η πανδημία COVID-19 έχει σταθεί εμπόδιο στις προσπάθειες των χωρών να επιτύχουν τους κρίσιμους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Για πρώτη φορά, η έκθεση περιλαμβάνει ένα σύνολο εκτιμήσεων σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία κατά την ανάκαμψη από την πανδημία COVID-19. Τα τρία σενάρια εκτιμήσεων αποτελούνται από:1)
Έλλειψη στρατηγικής δράσης για την επαναφορά σε τροχιά 2)Επιταχυνόμενη και ενισχυμένη πρόοδος ή 3) Επιβραδυνόμενη πρόοδος που σταδιακά μειώνεται περαιτέρω.
«Έχουμε να κάνουμε μία δύσκολη επιλογή στη συγκεκριμένη συγκυρία, σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας», σημείωσε ο Δρ Hans Henri P. Kluge, Διευθυντής του ΠΟΥ για την Ευρωπαϊκή Περιφέρεια. «Μπορούμε να δώσουμε προτεραιότητα στον τομέα της υγείας όσο ποτέ άλλοτε, με κεντρική εστίαση σε ζητήματα που έχουν αμεληθεί εδώ και καιρό όπως η ψυχική υγεία, να αναγνωρίσουμε ότι τα συστήματα υγείας και οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας είναι βασικοί πυλώνες της κοινωνικοοικονομικής ανάκαμψης και κλειδί για την προετοιμασία μελλοντικών κρίσεων. Ή μπορούμε να χάσουμε την ευκαιρία που έχουμε, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και την ευημερία των πολιτών, υπονομεύοντας την υγειονομική ασφάλεια των χωρών και ολόκληρης της Περιφέρειάς μας. Η επιλογή είναι προφανής».
Η έκθεση αποκαλύπτει ότι:
Όλες οι χώρες στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια του ΠΟΥ έχουν εκπληρώσει τον στόχο (SDG)για τη μητρική θνησιμότητα μικρότερη από 70 ανά 100.000 ζωντανών γεννήσεων έως το 2030. Ο μέσος όρος της Περιφέρειας είναι 13 ανά 100.000 ζωντανών γεννήσεων, από το 2017.
Σχεδόν όλες οι χώρες στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια του ΠΟΥ έχουν εκπληρώσει τον στόχο (SDG) για το ποσοστό νεογνών και παιδικής θνησιμότητας ως μικρότερο από 12 και μεταξύ 25 θανάτους ανά 1.000 ζωντανών γεννήσεων, αντίστοιχα. Ο μέσος όρος της Περιφέρειας είναι 4 και μεταξύ 8 θανάτους ανά 1.000 ζωντανές γεννήσεις, αντίστοιχα.
Η Περιφέρεια έχει επίσης μικτή πρόοδο στην πρόωρη θνησιμότητα λόγω μη- μεταδοτικών ασθενειών. Μεταξύ το 2010 και το 2018, η πρόωρη θνησιμότητα λόγω καρδιαγγειακών παθήσεων μειώθηκε σχεδόν κατά 20% και ακόμα σχεδόν ένα 10% λόγω των καρκίνων, παρόλο που ο καρκίνος εξακολουθεί να ευθύνεται για περισσότερο από το 20% όλων των θανάτων, μια κατάσταση που επιδεινώνεται περαιτέρω από τον αντίκτυπο της πανδημίας αναφορικά με τον προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου και τη θεραπευτική αγωγή.
Παρά τις ενθαρρυντικές τάσεις, η έκθεση διαπιστώνει επίσης ότι:
Η πανδημία είχε δυσανάλογες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των ανθρώπων στην Περιφέρεια. Παρόλο που η μεγαλύτερη πτώση στην ψυχική ευεξία σημειώθηκε στους άνδρες ηλικίας 18-24 ετών, το χαμηλότερο επίπεδο ψυχικής ευεξίας καταγράφηκε μεταξύ των γυναικών ηλικίας 18-24 ετών και 35-44 ετών.
Η αυτοκτονία εξακολουθεί να συμβάλλει σημαντικά στην πρόωρη θνησιμότητα. Παρά την πτωτική της τάση, η Ευρωπαϊκή Περιφέρεια του ΠΟΥ εξακολουθεί να έχει ένα από τα υψηλότερα τυποποιημένα ποσοστά θνησιμότητας από αυτοκτονίες παγκοσμίως. Το 2019, ακόμη και πριν από την πανδημία, 119.000 άνθρωποι στην Περιφέρεια πέθαναν λόγω αυτοκτονίας.
Η Περιφέρεια είναι μία από τις δύο Περιφέρειες του ΠΟΥ όπου ο αριθμός των μολύνσεων από τον ιό HIV/AIDS αυξάνεται. Οι νέες μολύνσεις HIV αυξήθηκαν κατά 6% για κάθε 1.000 άτομα μεταξύ του 2015 και του 2019.
Η δημοσιονομική ασφάλεια εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση στην Περιφέρεια. Οι καταστροφικές δαπάνες στον τομέα της υγείας – η αδυναμία ενός νοικοκυριού να πληρώσει για την υγειονομική περίθαλψη λόγω του υψηλού κόστους της – κυμαίνεται από 1% έως 19% όλων των νοικοκυριών σε όλη την Ευρωπαϊκή Περιφέρεια.
Η COVID-19 έχει καταπονήσει τα συστήματα υγείας πέρα από κάθε μέτρο, δημιουργώντας μεγάλες διαταραχές στις υπηρεσίες υγείας. Το 2020, κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας, το 40% των βασικών υπηρεσιών υγείας διαταράχθηκε (τουλάχιστον σε μερικό βαθμό) στην Περιφέρεια. Αυτό το μοτίβο διατηρήθηκε το 2021, με περίπου το 29% των υπηρεσιών υγείας να παραμένουν τουλάχιστον εν μέρει διαταραγμένες κατά τους πρώτους τρεις μήνες του 2021.
Όσον αφορά τις μη -μεταδοτικές ασθένειες, παρά την πρόσφατη πρόοδο στην Περιφέρεια σχετικά με την αντιμετώπιση παραγόντων κινδύνου όπως η χρήση αλκοόλ και καπνίσματος, το 26% του ενήλικου πληθυσμού εξακολουθεί να καπνίζει (έναντι του παγκόσμιου μέσου όρου 23,6%) και οι ενήλικες πίνουν κατά μέσο όρο 9,5 λίτρα καθαρό αλκοόλ ετησίως (σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο των 5,8 λίτρων).
- Σχεδόν 1 στα 3 παιδιά στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.
- Μελλοντικές δυνατότητες
Σε πρώτη φάση, η τελευταία έκθεση για την Ευρωπαϊκή Υγεία περιλαμβάνει εκτιμήσεις που βασίζονται σε προβλέψεις, που πραγματοποιήθηκαν από το Ινστιτούτο Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας (IHME) της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι προβλέψεις παρουσιάζουν τρία πιθανά σενάρια έως το 2030 για 12 δείκτες υγείας (SDG):
Το σενάριο «αναφοράς» είναι το προσδοκώμενο βασισμένο στις τάσεις του παρελθόντος που έχουν καταγραφεί στο IHME.
Το «καλύτερο» σενάριο είναι το προσδοκώμενο από τοIHME εάν όλες οι χώρες επιταχύνουν σημαντικά την πρόοδο τους.
Το «χειρότερο» σενάριο είναι το προσδοκώμενο από το IHME σε όλες τις χώρες εάν επιβραδυνθεί η πρόοδος τους.
Λαμβάνοντας ως παράδειγμα τη συχνότητα εμφάνισης του HIV στην Περιφέρεια, οι προβλέψεις του IHME με βάση τις τρέχουσες δράσεις, δείχνουν ότι στο σενάριο «αναφοράς», το ποσοστό μόλυνσης θα παραμείνει στα ίδια υψηλά επίπεδα με το 2010. Σύμφωνα με το «καλύτερο» σενάριο, θα μειωθεί πτωτικά αλλά χωρίς την πλήρη επίτευξη των στόχων ΣΒΑ (SDG) και στο «χειρότερο» σενάριο θα αυξηθεί σημαντικά.
Σε έναν άλλο δείκτη υγείας Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG), την βία κατά των γυναικών από τους συντρόφους, μια μάστιγα που κλιμακώθηκε εν μέσω πανδημικού lockdown, οι προβλέψεις του IHME αποκαλύπτουν ότι στο «καλύτερο» σενάριο η συχνότητα της βίας θα μπορούσε να μειωθεί κατά 5% το 2030 σε σύγκριση με το 2015, αλλά στο «χειρότερο» σενάριο θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 3% .
«Υπάρχουν πολλές ιστορίες επιτυχίας σε αυτή την εμβληματική έκθεση, όπως η παιδική και μητρική θνησιμότητα που συνεχίζει να μειώνεται ή η πρόοδος προς τη μείωση των θανάτων από καρκίνο και καρδιαγγειακές παθήσεις», εξήγησε ο Δρ Christopher Murray, Διευθυντής του IHME. «Αλλά οι εξελίξεις σε διάφορους δείκτες παραμένουν εύθραυστες. Οι προβλέψεις μας υπογραμμίζουν ξεκάθαρα την επείγουσα ανάγκη για τις χώρες να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να επιτύχουν θετικά αποτελέσματα για την υγεία σε πολλαπλά μέτωπα».
«Ευτυχώς, η Περιφέρεια έχει έναν οδικό χάρτη να ακολουθήσει – το μακροπρόθεσμο πενταετές σχέδιό μας εγκρίθηκε ομόφωνα από τα κράτη μέλη το 2020», συνέχισε ο Δρ Kluge. «Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Εργασίας (European Programme of Work 2020-2025) βαθμονομεί εκ νέου τις προτεραιότητες για την υγεία σε βασικά θέματα και πυλώνες, προβλέποντας ενωμένη δράση για την υγεία από τις κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών και άλλους βασικούς εταίρους. Ακόμη και όταν αναγνωρίζουμε τις σημαντικές προόδους της Περιφέρειας, ας λάβουμε υπόψη τις προειδοποιήσεις που περιλαμβάνονται στην Ευρωπαϊκή Έκθεση για την Υγεία, καθώς προσβλέπουμε σε ένα μέλλον μετά την COVID-19.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου