Το Μήνυμα της Κυριακής και το πρόγραμμα του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Ξάνθης

«Ο μαθητής ον ηγάπα ο Ιησούς». Αυτός είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος με τον οποίον τιτλοφορείται ο σήμερα εορταζόμενος Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος. Ο Ιωάννης κέρδισε και κατέκτησε την αγάπη του Χριστού και τον τίτλο του αγαπημένου μαθητή με την ολόψυχη αφοσίωση του προς Αυτόν.

Ήταν προηγουμένως μαθητής του Τιμίου Προδρόμου. Όταν δε, μετά την βάπτιση του Κυρίου στον Ιορδάνη, ο Πρόδρομος τον παρουσίασε ως τον αμνόν του Θεού τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, δύο μαθηταί του Βαπτιστού ακολουθούν τον Χριστό. Τον πλησιάζουν και με απλότητα τον ερωτούν «Ραβί που μένεις»; «Έρχεσθε και ίδετε» ήταν η απάντησή Του, πήγαν πράγματι και είδαν που μένει και έμειναν μαζί του την ημέρα εκείνη. Ο ένας εκ των δύο μαθητών του Προδρόμου, που ακολούθησαν τον Κύριον, ήταν ο Ιωάννης. Τόση δε εντύπωση και τόση επίδραση άσκησε στον Ιωάννη η πρώτη αυτή επαφή και γνωριμία με τον Κύριο, ώστε, όταν αργότερα έγραφε το Ευαγγελίο του σημείωσε και την ώρα της συναντήσεως με τον Χριστό «ώρα ην ως δεκάτη». Αυτό σημαίνει ότι για τον Ιωάννη ήταν ιστορική η ημέρα και η ώρα αυτή.

Έκτοτε ο Ιωάννης αφοσιώνεται εξ ολοκλήρου στον Σωτήρα Χριστό και διακρίνεται για τον ζήλο και την ολοκληρωτική του αγάπη προς τον Θείο Διδάσκαλο και Σωτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε τρεις σπουδαίες περιστάσεις της ζωής και της δράσεως του Κυρίου, τις οποίες τρεις μόνο μαθητές παρακολούθησαν ως αυτόπτες ο Ιωάννης ήταν παρών. Τόσο κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου επί του όρους Θαβώρ, όσο και κατά την ανάσταση της θυγατέρας του Ιαείρου, όπως και κατά τις φρικτές ώρες της αγωνίας του Κυρίου στη Γεθσημανή.

Ήλθε δε και η κρισιμώτατη ώρα κατά την οποία ο Ιωάννης απέδειξε έμπρακτα ότι ήταν όντως άξιος της ιδιαίτερης αγάπης του Διδασκάλου. Όταν ο Κύριος συνελήφθη και δικάζετο και όταν κατόπιν ανυψώθηκε επί του Σταυρού, ενώ οι υπόλοιποι μαθητές των εγκατέλειψαν και διασκορπίστηκαν ο Ιωάννης βρίσκονταν κοντά στον Κύριο. Μένει δίπλα στον Σταυρόν Του μέχρι τέλους. Και δεν εννοεί να αποχωρισθεί από Αυτόν, δίχως να υπολογίζει κανένα κίνδυνο. Αψηφά ενδεχόμενες θλιβερές συνέπειες και μένει πλήρης αγάπης και αφοσιώσεως δίπλα στον σταυρωθέντα Κύριο.

Πως λοιπόν να μην αξιωθεί και της ιδιαίτερης τιμής να ακούση από το στόμα του Σταυρωθέντος Χριστού, ότι τον καθιστά προστάτη της Μητέρας Του και ότι εφεξής η Παναγία Παρθένος γίνεται μήτηρ του Ιωάννη και αυτός υιός της, εντεταλμένος «ίνα παραλάβη αυτήν εις τα ίδια».