ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑ

 

Η σημαία σύμβολο της φυλής: μπλε στο επάνω μέρος που συμβολίζει τον ουρανό, πράσινο στο κάτω μέρος που συμβολίζει την Γή και στην μέση μια ρόδα, αυτήν την ρόδα που αρχικά κουβάλησε την Ρομ φυλή στα πέρατα όλου του κόσμου.

Η 8η Απριλίου αποτελεί μέρα γιορτής για τους τσιγγάνους όλου του κόσμου μιας και είναι η «Παγκόσμια Ημέρα Ρομά», σε ανάμνηση του Πρώτου Παγκόσμιου Συνεδρίου τσιγγάνων, που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Απριλίου 1971 και έθεσε τις βάσεις για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων από τη διεθνή κοινότητα.
Εκεί αντιπρόσωποι 14 χωρών επέλεξαν το όνομα Ρόμ ως το διεθνές όνομα για τους τσιγγάνους που μέχρι τότε είχαν -και έχουν ακόμα και σήμερα – πολλά άλλα ονόματα.
Ιδρύθηκαν πέντε επιτροπές οι οποίες θα ασχολούνταν με τα κύρια θέματα των Ρομα όπως εκπαίδευση, στέγαση, γλώσσα κουλτούρα και πολιτισμός.
Οι Έλληνες Ρομά έχουν διαχωρίσει την θέση τους από τους υπόλοιπους Ρομά των Βαλκανίων .
Δεν επιθυμούν να αναγνωριστούν ως μειονότητα αλλά να αντιμετωπίζονται ως Ρομά ελληνικής καταγωγής.

Το δεύτερο συνέδριο έγινε τη ίδια ημερομηνία στην Γενεύη το 1978 με συμμετοχές από 120 χώρες και παρατηρητές από άλλες 26. Το θέμα του δεύτερου συνεδρίου ήταν η καταγωγή και η σχέση των Ρομά με τις Ινδίες.
Στο δεύτερο αυτό συνέδριο καθιερώνεται και η 8η Απριλίου ως Παγκόσμια Μέρα των Ρομά.
Τον Αύγουστο του 1977 ο ΟΗΕ έκανε έκκληση να παραχωρηθούν στους Ρομά όλα τα δικαιώματα που έχει και ο υπόλοιπος πληθυσμός και να τακτοποιηθούν και νομικά πλέον όλα τα ζητήματα και οι εκκρεμότητες που υπήρχαν.
Στην Ελλάδα μόλις το 1979 με τον νόμο περί εγγραφής αδήλωτων Αθιγγάνων (16701/51/12-3/1979 ΓΔ) δίνεται η ελληνική ιθαγένεια στους Ρομά. 

Μέχρι τότε οι περισσότεροι κυκλοφορούσαν με το δελτίο ταυτότητας αλλοδαπών το οποίο έπρεπε να ανανεώνουν κάθε δύο έτη και θεωρούνταν ανιθαγενείς.
Το τρίτο συνέδριο των Ρομά έγινε το Μάιο του 1981 με θέμα το ολοκαύτωμα των τσιγγάνων από τους ναζί.
Το τέταρτο συνέδριο τέλος λόγω της κατάρρευσης του ανατολικού μπλόκ έγινε το 1990 στα προάστια της Βαρσοβίας και συζητήθηκε η μοίρα των Ρομά σε χώρες διαλυμένες από τον πόλεμο.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ρόμ θα ήταν καλό να δούμε για άλλη μια φορά το σοβαρό θέμα των διακρίσεων που αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ρομά σήμερα.
Στερεότυπα που για χρόνια αναπαράγονται χωρίς σταματημό, καχυποψία, φόβος, άγνοια, ανύπαρκτη εκπαιδευτική πολιτική μεγάλες σχολικές διαρροές.
Χωρίς την διασφάλιση της παιδείας δεν μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη, δεν μπορούν να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, ίσες ευκαιρίες, ομαλή ένταξη στην κοινωνία ώστε να υπάρξει σταδιακά απογκετοποίηση και αποφυγή της επανάληψης του ίδιου στερεότυπου που θέλει πάντα τους τσιγγάνους αναλφάβητους, με καθορισμένες δουλειές που είναι μόνο γι’ αυτούς, χωρίς σταθερότητα και ασφάλεια, ζώντας σε περιοχές έξω από τον αστικό ιστό σε γκέτο πολλές φορές ακατάλληλα και ανθυγιεινά.
Πάμε στοχεύοντας ειδικότερα τώρα, στους καθ΄ ημάς Ρομά.
Στους Ρομά του Δροσερού.
Η Πολιτεία ικανοποίησε τα περισσότερα αιτήματά τους για Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, Υγειονομική Περίθαλψη, Άθληση.
Συμπαραστάτες ακόμα επιφανείς ιδιώτες όπως ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ανθρωπιστικές οργανώσεις, φιλοπρόοδες ενώσεις.
Θα σταθώ σήμερα σε δύο κυρίες από τα σπλάχνα του οικισμού.
Τη Σουλεϊμάνογλου Σαμπιχά και την Αλή Ογλού Βισδάν.

Η πρώτη είναι η Πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Ρομά Γυναικών Δροσερού.
Ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Ρομά Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «Η Ελπίδα» είναι μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2006 ύστερα από πρωτοβουλία 20 γυναικών από τον οικισμό Δροσερού, μιας κοινότητας Ρομά, που βρίσκεται 1 χιλιόμετρο νοτιοανατολικά από το κέντρο της πόλης της Ξάνθης. Επιθυμία και ανάγκη αυτών των γυναικών ήταν να δημιουργήσουν ένα θεσμικό όργανο, μέσα από το οποίο θα μπορούσαν να εκφραστούν συλλογικά ως Ρομά γυναίκες με δικαιώματα και υποχρεώσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Εκπρόσωπος του Συλλόγου σε συνέδρια των χωρών μελών  της ΕΕ, του ΟΗΕ, με ομιλίες, διακρίσεις.
Βραβεύσεις εντός και εκτός χώρας, από προσωπικότητες, όπως από τον πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια κ.α.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας, το διαδίκτυο, η επαφή με Ευρωπαϊκούς φορείς, συνεργασίες με ΜΚΟ και οργανώσεις αλλά και οι προσπάθειες από μεμονωμένα άτομα, απέδειξαν και αποδεικνύουν κάθε μέρα πως όταν δίνονται οι ευκαιρίες μπορεί να υπάρξει αλλαγή και με λίγη προσπάθεια μπορούν να υπάρξουν ακόμα και εκπληκτικά αποτελέσματα.

Η δεύτερη η Βισδάν Αλή Όγλου, κατάφερε να γίνει η πρώτη Ρομά γυναίκα του οικισμού που πέρασε και φοιτά στο Πανεπιστήμιο.
Ήδη είναι τριτοετής στη Φιλοσοφική του ΔΠΘ στην Κομοτηνή.
Πίσω από την επιτυχία της Βισδάν κρύβεται μια οικογενειακή ιστορία που την ώθησε να μη σταματήσει να προσπαθεί μέχρι να εκπληρώσει το όνειρό της να γίνει Φιλόγογος.
Ο πατέρας της είχε καταφέρει το 1999 να περάσει στο πανεπιστήμιο και να γίνει Νηπιαγωγός, ο δεύτερος που σπούδασε στην ιστορία του οικισμού των 5.000 κατοίκων
Η Βισδάν Αλή Ογλού, είναι η δασκάλα της καθημερινής καταφυγής των παιδιών του οικισμού που έχουν όρεξη, έφεση στη μάθηση.
Οι γονείς της νεαρής κοπέλας «έκλεισαν τα αυτιά τους» στους γείτονες στον οικισμό του Δροσερού, οι οποίοι τους έλεγαν ότι ο μοναδικός προορισμός για τα κορίτσια είναι ο γάμος και όχι οι σπουδές.
Εκείνοι κατάφεραν να κρατήσουν τη μεγάλη κόρη τους προσηλωμένη στον στόχο της, αδιαφορώντας για όσους πήγαιναν στο σπίτι και τη ζητούσαν σε γάμο.
Η Βισδάν σε 2 χρόνια θα είναι με το πτυχίο στα χέρια, ολοκληρωμένη φιλόλογος, καύχημα της οικογένειας, του οικισμού.
Κάποιος, κάποια θα την ακολουθήσει.
Η αρχή που θεωρείται ήμισυ του παντός, έγινε.
Σε μία περίοδο που τα σύνορα της Ευρώπης δυστυχώς αρχίζουν και πάλι να γίνονται πολύ εμφανή, οι ρομά και οι περιπλανήσεις τους μέσα στο χρόνο στην ευρωπαϊκή ήπειρο, μπορούν ίσως να μας διδάξουν ότι φραγμοί, συνθήκες και συμβάσεις μπορούν να παρακαμφθούν μπροστά στην ανθρώπινη θέληση.

Στέλιος Αρσενίου