[ΟΠΩΣ...ΤΟ ΕΠΟΣ]

Δεν υπάρχουν σχόλια

 

Ο τρόπος έκφρασης της μεγαλοσύνης.
Μέσες άκρες έτσι μεταφράζεται η έκφραση όπως...το έπος.

Ξεκινώντας από το έπος του ημερολογίου των τροφίμων του Γηροκομείου, θα επιδιώξω να σκιαγραφήσω την ιχνηλάτηση της διαδικασίας, του τρόπου που μας οδηγεί σε έπος, κάτι που όλοι θέλουμε, ελάχιστοι το αποτολμούμε.
Οι προκλήσεις των καιρών, οι πολλαπλασιαζόμενες δυσκολίες, τα αδιέξοδα επιτάσσουν.
Εμείς καλούμαστε για επιλογές από αυτές τις επιταγές, αν προλαβαίνουμε, γιατί συνήθως έχουμε μονόδρομο.
Καλή η τεχνολογία καλή και η φιλοσοφία.

 

Η δεύτερη μας παραγγέλλει πως : ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ΄ εν τω ευ το πολύ.
Όσα πράτουμε να έχουν ουσία κι ας μην είναι πολλά.
Αφού εντοπίσουμε την επιδίωξή μας στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο να είμαστε έτοιμοι για την υπέρβαση. Να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας. Η νίκη θα στέψει τις προσπάθειες που θα καταβληθούν.
Τεχνική θα χρειαστούμε ;

Πως θα τοποθετηθούν σε κάποια σειρά οι διαδικασίες αυτές ;
Απλά. Όσο περισσότερο απλά γίνεται.
Το δυσκολότερο πρόβλημα για να το επιλύσουμε ακολουθούμε την απλούστερη διαδικασία.
Έχουμε τώρα τις βάσεις, το σκελετό.
Σκοπός - Υπέρβαση - Απλότητα.
Εδώ να κάνω ένα παραλληλισμό.

 

Καλοκαίρι του 1978.
Σε παρακείμενο καφέ παραλίας του Αλίμου, στην Αθήνα.
Ο Δημήτρης Ψαθάς σκιαγραφεί τη δημιουργία της εφημερίδας.
Τρία τα απαραίτητα στοιχεία. Χρονογράφημα - Κύριο άρθρο - Γελοιογραφία. Τα άλλα όλα έπονται.
Μεγάλος δάσκαλος. Πολύ μεγάλος.
Όπως και ο φιλόλογός μας Αλέξανδρος Παπαϊωάννου.
Τρία τα βασικά στοιχεία της όποιας πρότασης. Υποκείμενο - Ρήμα - Αντικείμενο. Όλα τα άλλα είναι προσδιορισμοί.

 

Συνεχίζω από εκεί που ξεκίνησα.
Από το έπος του ημερολογίου του Γηροκομείου.
Το έδειξαν όλα τα κανάλια, έγραψαν γι αυτό όλες οι εφημερίδες ( έντυπες - ηλεκτρονικές ), το σχολίασαν ευμενώς όλοι οι ραδιοσταθμοί.
Κάθε μήνας του έτους και δίπλα ένας παππούς, μιά γιαγιά.
Με ένα απόφθεγμα βγαλμένο από τα βιώματα που αποκόμισε τις παρελθούσες δεκαετίες.
Καλαίσθητα, ιδιαίτερα προσεγμένα από τους φροντιστές, επιμελητές της έκδοσης.
Σολίστας, με το 10 το καλό στη φανέλα ο Πρόεδρος Γιάννης Παπαχρόνης.
Τώρα θα μου πείτε ο κάθε παππούς ή γιαγιά δεν έχει συμπεθέρια, προτιμήσεις σε Κόμματα, Ομαδάρες κλπ. κλπ ;
Ασφαλώς και έχει, αλλά αν ήταν και αυτοί στο κάδρο, οι κριτές θα έγραφαν πλατειασμοί και το πρόσημο από θετικό θα γίνονταν αρνητικό.
Φάγαμε από τις άκρες της πίτας που προσδιορίσαμε.
Σκοπός - Υπέρβαση - Απλότητα.

 

Πάμε στην υπέρβαση.
Για το άλμα του Αιώνα, 200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, θα πρέπει να γίνει χαρακτηριστικό, όλων ανεξαίρετα.
Όπως ακόμα για χαμηλότερα ύψη, για τα οποία καλούμαστε πάραυτα να ξεπεράσουμε τις δυνατότητές μας.
Αντιλήψεις τύπου αφού υπάρχει η μασιά γιατί να πιάσουμε τα κάρβουνα, άλλες παρόμοιες, είναι παρελθόν.
Όταν έχουμε απαιτήσεις, έχουμε και υποχρεώσεις.
Οι Νόμοι της Ιστορίας και της Φυσικής κριτές μας.
Διέπονται Σκοπός - Υπέρβαση - Απλότητα από την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων ; Είναι ισουψή ; Καλώς.
Δεν είναι ;
Τρομάρα μας.

Στέλιος Αρσενίου



 


Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου