Κι όμως, πίσω από την επιτυχία των αριθμών, κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα: το νησί παραμένει χωρίς βασικές υποδομές, με αστήρικτες επιχειρήσεις και έξω από κάθε σοβαρό σχεδιασμό οικονομικής ελάφρυνσης και ανάπτυξης.
Υποδομές σε κρίση, τουρισμός υπό πίεση
Παρά τη θεαματική αύξηση στην τουριστική κίνηση – άνω του 18% σε σχέση με το 2024 – οι υποδομές του νησιού παραμένουν σε οριακή κατάσταση. Το οδικό δίκτυο είναι σε πολλά σημεία επικίνδυνο και ανεπαρκές, με μόλις το 20% του επαρχιακού δρόμου να είναι πλήρως συντηρημένο.
Δημόσιες συγκοινωνίες και υποστήριξη σε κρίσιμες υπηρεσίες, όπως η υγεία, βρίσκονται μακριά από τις πραγματικές ανάγκες ενός τόπου που μετατρέπεται σε τουριστικό «μεγαθήριο» για τρεις μήνες και επιστρέφει στη μοναξιά του για τους υπόλοιπους εννιά. Το Κέντρο Υγείας Πρίνου, βασικός πυλώνας υγειονομικής περίθαλψης στο νησί, καλείται να εξυπηρετήσει υπερτριπλάσιο πληθυσμό κατά την τουριστική περίοδο χωρίς ενίσχυση προσωπικού ή εξοπλισμού.
Τοπικές επιχειρήσεις χωρίς οξυγόνο
Η επιχειρηματικότητα στη Θάσο είναι κατά βάση μικρής και μεσαίας κλίμακας, στηριγμένη σε οικογενειακά καταλύματα, ταβέρνες και τουριστικά καταστήματα. Παρά τη συμβολή τους στην τοπική οικονομία και την απασχόληση, λειτουργούν με μηδενική στήριξη. Επιχειρηματίες μιλούν για πλήρη απουσία στοχευμένων χρηματοδοτικών εργαλείων, καθυστερήσεις στα προγράμματα ΕΣΠΑ και αδυναμία πρόσβασης σε αναπτυξιακά κεφάλαια.
Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι «η πολιτεία αντιμετωπίζει το νησί σαν να είναι πλήρως ανεπτυγμένο», αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες του, και αφήνοντας την τοπική οικονομία να επιβιώνει από σεζόν σε σεζόν.
Η “ποινή” του ΦΠΑ σε ένα νησί με ανάγκες
Επιπλέον, η Θάσος εξαιρείται από το καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ που εφαρμόζεται σε άλλα νησιά του Αιγαίου, όπως η Χίος, η Κάρπαθος και η Λέρος. Συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις του νησιού επιβαρύνονται με κανονικό συντελεστή 24%, τη στιγμή που ανταγωνιστικοί προορισμοί απολαμβάνουν μειωμένους συντελεστές της τάξης του 17%, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού και οικονομικής ασφυξίας.
Το μέτρο, που υποτίθεται ότι εφαρμόζεται για την ενίσχυση των νησιωτικών και απομονωμένων περιοχών, αφήνει εκτός ένα νησί που εξαρτάται απόλυτα από την τουριστική του κίνηση και υποφέρει από ελλείψεις σε υποδομές, υπηρεσίες και δημόσιες επενδύσεις.
Το μέλλον της Θάσου είναι υπόθεση πολιτικής βούλησης
Η περίπτωση της Θάσου είναι ενδεικτική του πώς ένας προορισμός μπορεί να προβάλλεται τουριστικά αλλά να υπονομεύεται αναπτυξιακά. Χωρίς επενδύσεις στις υποδομές, χωρίς στήριξη της επιχειρηματικότητας και χωρίς φορολογικά κίνητρα, το νησί κινδυνεύει να «καεί» από την επιτυχία του, χωρίς να εξασφαλίζει τα οφέλη της.
Η ανάγκη για στοχευμένη αναπτυξιακή πολιτική, φορολογική ελάφρυνση και βελτίωση των βασικών υποδομών δεν είναι προνόμιο – είναι προϋπόθεση για να συνεχίσει η Θάσος να προσφέρει όχι μόνο τουριστικές εμπειρίες, αλλά και βιώσιμο μέλλον στους κατοίκους και επαγγελματίες της.
Το κράτος και η πολιτεία καλούνται να αποδείξουν στην πράξη ότι τα νησιά της χώρας δεν είναι απλώς «τουριστικοί προορισμοί», αλλά ζωντανές κοινότητες που δικαιούνται ισότιμη μεταχείριση και στήριξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου