Το προτέρημα του δημάρχου Θ. Μίχογλου, είναι ότι ακούει την τοπική κοινωνία και καταγράφει τις ανάγκες της.
Μετά την μεγάλη ζημιά με την σφαγή περίπου 16.000 αιγοπροβάτων από τα χωριά του δήμου του, οι αγροτοκτηνοτρόφοι, οι περισσότεροι, μην έχοντας πλέον αντικείμενο και βλέποντας το φάσμα της ανεργίας να χτυπά την πόρτα τους, ψάχνουν, τι άλλο; εναλλακτικές για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα.
Αυτό ακριβώς έκανε ο Θ. Μίχογλου στην τεχνική σύσκεψη που σκοπός της δεν ήταν άλλος από το να στηρίξει το πληγωμένο πρωτογενή τομέα της περιοχής του και φυσικά, αν μπορέσει, να δώσει θέρμανση στα δημοτικά κτίρια και να γλυτώσει από το μεγάλο κόστος της θέρμανσης.
Αν βάλλει και αυτό το λιθαράκι στην αξιοποίηση της περιουσίας που στην προκειμένη περίπτωση είναι δώρο θεού, τον βλέπουμε ισόβιο δήμαρχο.
Είναι λογικό, πρέπει πάση θυσία οι χωριανοί του να μείνουν στα χωριά τους. Για να μείνουν πρέπει να έχουν δουλειές και για να έχουν ψωμί, πρέπει να μειώσουν το κόστος παραγωγής.
Για φανταστείτε τον κάμπο του Τοπείρου με χιλιάδες στρέμματα θερμοκήπια;
Ή για φανταστείτε όλα τα δημοτικά σχολεία να ζεσταίνονται από το γεωθερμικό πεδίο πόση οικονομία θα γίνει στον δήμο όπου και θα περισσέψουν λεφτά για να κάνει δρόμους, πεζοδρόμια, να ομορφαίνει τον τόπο του;
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου