ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΗ

 

Είναι πραγματικά εκπληκτική η τεράστια ζημία που προκλήθηκε στην ελληνική κοινωνία από τις δηλώσεις και τις θέσεις Βελόπουλου αναφορικά με τα Τέμπη. Οι ισχυρισμοί για άλλους 53 αγνοούμενους που είναι στα απολεσθέντα, για ξυλόλια, τολουόλια, για νοθεύσεις καυσίμων αεροσκαφών, για υπαινιγμούς περί λαθρεμπορίου και άλλα γραφικά μεν αλλά σκόπιμα δε, ερέθισαν την συνομωσιολογική υστερία των Ελλήνων και πλήγωσαν βαριά την κοινωνική ειρήνη.

Μαζί του και η αρχηγός άλλου πολιτικού κόμματος που έφθασε μέχρι την θέση της Προέδρου της Βουλής, με την διττή ιδιότητα της συνηγόρου οικογένειας θύματος από το τραγικό δυστύχημα, ξεκίνησε να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα με την λέξη συγκάλυψη. Εκτοξεύοντας απίστευτης χυδαιότητας κενολογίες, μηδενικής νομικής βαρύτητας, παρασυρμένη από το βοναπαρτικό σύνδρομο της, σε πλήρη έξαρση αλαζονείας και έπαρσης, δηλητηρίασε την πολιτική ατμόσφαιρα, σύροντας μαζί της και το υπόλοιπο ανεπαρκές και άβουλο, όπως αποδείχτηκε πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, ενέτεινε την σύγχυση με την τραγική και θλιβερή πρόσφατη συνέντευξη του στον Σρόιτερ, μία κάκιστη επιλογή των συνεργατών του, ψελλίζοντας δικαιολογίες περί αναθεώρησης των αρχικών του θέσεων.

Ζούμε στιγμές απόλυτης οχλοκρατίας, με επιφωνήματα διαδικτυακού τραμπουκισμού και λεκτικού μέχρι τώρα, λιθοβολισμού, με θύμα την Δικαιοσύνη και την Κοινή Λογική. Δικηγόροι με λεξιλόγιο Χίου και Μακελειού, απειλούν την Πρόεδρο και την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ξεσηκώνοντας κόσμο με μηδενικές αναστολές.

Η χειρότερη δήλωση ήταν αυτή του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ ότι δεν εμπιστεύεται την Δικαιοσύνη που έδωσε έναυσμα στον κάθε πολίτη να γίνει υβριστής της Δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει ένας πολιτικός αρχηγός, με ικανούς μάχιμους, δικηγόρους συμβούλους για να τον προστατέψουν και να οριοθετήσουν με ασφάλεια τον δημόσιο λόγο και την ορθή πολιτική συμπεριφορά. Επιπλέον διαπιστώνουμε ότι κάποιοι γονείς των θυμάτων αποφασίζουν οι ίδιοι τις ενδεδειγμένες νομικές ενέργειες, φθάνοντας στο σημείο να καταθέτουν μηνύσεις σε ανακριτές και δικαστές, χωρίς να τους αποτρέπει κάποιος από αυτόν τον διασυρμό, χωρίς αντίσταση στον ξεπεσμό του δημοσίου λόγου.

Ο δάσκαλος μου, είχε πει ότι ως δικηγόρος θα αντιμετωπίσεις το δίλημμα να ομιλείς – αγορεύεις είτε για την έδρα είτε για το ακροατήριο. Αν επιλέξεις την έδρα, τους δικαστές, σημαίνει ότι θέλεις να συμβάλλεις στην ουσιαστική αλήθεια και σε ενδιαφέρει να εμπνεύσεις ασφάλεια και εμπιστοσύνη, αν επιλέξεις το ακροατήριο, σημαίνει ότι απλά θέλεις να χαϊδεύεις αυτιά, να ξεσηκώνεις το πλήθος, αδιαφορώντας για το δίκαιο και την αλήθεια. Έτσι ο πελάτης σου θα λέει “καταδικαστήκαμε αλλά ο δικηγόρος μου τους τα είπε χύμα και τσουβαλάτα”.

Ζούμε στιγμές χάους, ενώ οι δημοσιογράφοι σε ρόλο θηριοδαμαστή, απλώς διεγείρουν και ταΐζουν το θηρίο της σκανδαλολογίας, χωρίς κανόνες. Νιώθω ότι η υπόθεση των Τεμπών εξελίσσεται στο μεγαλύτερο σκάνδαλο παραπληροφόρησης και προπαγάνδας σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, τουλάχιστον μέχρι το επόμενο.

Η Δικαιοσύνη, η μόνη εγγύηση της κοινωνικής ειρήνης βάλλεται πανταχόθεν χωρίς κανένα δίκτυ προστασίας από όλους όσους έχουν υποχρέωση να την διαφυλάξουν ως κόρην οφθαλμού. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ελλιποβαρείς νομικοί. ασελγούν σε βάρος της χωρίς συναίσθηση της ζημίας που προκαλούν. Δεν διδαχτήκαμε ούτε από την ΝΟΒΑΡΤΙΣ, ούτε από το Βατοπέδι, όπου άνθρωποι διαπομπεύτηκαν μέχρι εσχάτων, μέχρι να καταλήξουμε σε απαλλακτικές αποφάσεις. Ο καθένας πλέον θεωρεί δικαιοσύνη την δική του κοντόθωρη και προσωπική άποψη περί δικαίου, όλοι μαζί τρομοκράτες, ακροδεξιοί, αναρχικοί, ψεκασμένοι, συνομωσιολόγοι, και λοιποί εκτοξεύουμε απειλές και μεγαλοστομίες, συνθήματα για οξυγόνα με γροθιές σηκωμένες σε μια επίδειξη φαντασιακού ψευτοηρωϊσμού και ακατάσχετης μεγαλομανίας.

Μέχρι να συγκρουστούμε στον τοίχο της αλήθειας και να προσπαθήσουμε να ανασηκωθούμε. Έχουμε άραγε ελπίδα να ανακοπεί ο κατήφορος αυτός; Κάποτε σε μια ημερίδα όπου ομιλητής ήταν ο αείμνηστος αρεοπαγίτης Στέλιος Γκρόζος, με αφορμή την ψήφιση του νόμου για την ενδοοικογενειακή βία, είχα ρωτήσει πόσο ασφαλής είναι η νομοθέτηση με βάση την υποκινούμενη λαϊκή αγανάκτηση και την πίεση που ασκεί η κοινή γνώμη στον ποινικό νομοθέτη, μου είχε απαντήσει: Αγαπητέ, δεν έχω να εγγυηθώ την ασφάλεια που επιζητάς, όμως ένα να ξέρεις, ότι όταν θα κάτσει η σκόνη από τον όποιο θόρυβο, η Δικαιοσύνη πάντα βρίσκει τον δρόμο της”. Θάρσει λοιπόν, το τοι δίκαιον ισχύει μέγαν. 

Η Δικαιοσύνη στο τέλος θα επικρατήσει.

• Στέργιος Γιαλάογλου
• Νομικός