Ανήκουστο: Στρατιωτικοί της Θράκης ζητούν απαλλαγή απο την πυρόσβεση!

“Κατόπιν των ανωτέρω σας καλούμε για μια ακόμη φορά, μαθαίνοντας από τα γεγονότα του ΑΒΑΝΤΑ, να ματαιώσετε ΧΘΕΣ την οποιαδήποτε εμπλοκή του στρατιωτικού προσωπικού από δράσεις πυρασφάλειας και πυρόσβεσης, αντικείμενο επί του οποίου ουδέποτε διδάχθηκε ή εκπαιδεύτηκε το στρατιωτικό προσωπικό, αντικείμενο το οποίο ανήκει αποκλειστικά και μόνο στο Σώμα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, το οποίο πρέπει να στελεχωθεί και να συμπληρώσει τα κενά του.Σας καλούμε επίσης, να ακυρώσετε και να ματαιώσετε ΑΜΕΣΑ την εκπομπή όλων των ειδών περιπόλων εκτός στρατιωτικών εγκαταστάσεων, πριν οι εκτελούντες αυτών στρατιωτικοί αντιμετωπίσουν δυσάρεστες, μη ανατρέψιμες καταστάσεις. Το έργο αυτό ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ στη Στρατιωτική Υπηρεσία, ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ σε εμάς! Να αναλάβουν ΤΩΡΑ την ευθύνη και την αποστολή δασοφύλαξης και δασοπροστασίας τα αρμόδια προς τούτο Υπουργεία και Φορείς, με τις επιβαλλόμενες και αναγκαίες προσλήψεις προσωπικού, διαφορετικά δεν θα αργήσει να έρθει η ώρα που ο Στρατός θα κατηγορηθεί ότι δεν εκτέλεσε σωστά τα «καθήκοντά» του και κάηκε ο μισός Έβρος! Μία κατηγορία άδικη για τα στελέχη των ΕΔ! Μια ευθύνη που δεν μας αναλογεί!”

Μία ανήκουστη για τα χρόνικά επιστολή απέστειλε η Ενωση Στρατιωτικών Ξάνθης, στον Υπουργό Εθνικής Αμυνας Νίκο Δένδια! Ζητούν την απεμπλοκή τους απο την πυρόσβεση για να μην κατηγορηθούν!

Στα τόσα χρόνια, είναι η πρώτη φορά που Ένωση Στρατιωτικών ζητά να μην συμμετέχει σε μία συνολική προσπάθεια των αρχών για την σωτηρία μιας περιοχής, ειδικά όπως η Θράκη, περιοριζόμενη στα καθύλην καθήκοντα ευθύνης και κυρίως αποδεχόμενη ότι δεν διαθέτουν γνώση πυρόσβεσης και πυρασφάλειας!

Αυτό αποτελεί μία κατάπταιστη κίνηση, διότι γίνεται καταρχήν εν μέσω κρίσης, δηλώνεται στη Θράκη με όλα τα ιδιαίτερα αμυντικά και άλλα χαρακτηριστικά και δηλώνει ούτε λίγο ούτε πολύ “λιποψυχία”!

Αν είναι δυνατόν στη Θράκη, που σήμερα απειλείται απο ασύμετρες απειλές των γνωστών – αγνώστων, όταν τίθεται επι της ουσίας ζήτημα εθνικής ασφάλειας, με ποιο δικαίωμα και μάλιστα τη στιγμή της μάχης των φαινομένων, να ζητούν οι στρατιωτικοί την απελευθέρωσή τους απο τα καθήκοντα που τους αναλογούν;

Θα αναμέναμε μεγαλύτερη σοβαρότητα και κατανόηση των εν ενεργεία στελεχών των Ε.Δ. στη Θράκη.

Η όποια διαφωνία τους, θα έπρεπε καταρχήν να εκδηλωθεί όταν θα είχαν τελειώσει όλα επιχειρησιακά στη Θράκη και πάντα μέσα στο πλαίσιο της διαβαθμισμένης επικοινωνίας που μπορούν να έχουν με την ηγεσία τους και όχι μέσα απο τα συνδικαλιστικά τους όργανα.

Συνδικαλισμός στις Ένοπλες Δυνάμεις εν μέσω “πολέμου”, σημαίνει διάλυση και άρνηση εκτέλεσης εντολών!

Προς το παρόν περιοριζόμαστε σε αυτά…

Και απευχόμαστε να πρόκειται για κομματική προσέγγιση ή ενδοστρατιωτικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την ηγεσία των Ε.Δ.