Το Δωδεκαήμερο, όπως αναφέρει ο λαογράφος κ. Βραχιόλογλου, άρχιζε από την Παραμονή των Χριστουγέννων, με το σφάξιμο των γουρουνιών που κυριαρχούσε τη μέρα αυτή σ’ όλα τα χωριά αλλά και σε πόλεις της Θράκης.
Το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων, το τραπέζι σε κάθε σπίτι έπρεπε να είχε επάνω εννιά φαγητά. Όλα νηστίσιμα και αμαγείρευτα για να βρίσκονται στο σπίτι όλο τον χρόνο πολλά φαγητά.
Το μόνο μαγειρεμένο φαγητό σε ορισμένα χωριά, ήταν τα φασούλια. Βέβαια το κάθε φαγητό ξεχωριστά συμβόλιζε και κάτι για την αγροτική οικογένεια.
Τα εννιά φαγητά, θέλει να πιστεύει ο λαός ότι συμβολίζουν τα εννέα μέρη που επισκέφθηκαν ο Χριστός, η Παναγία και ο Ιωσήφ κατά τον διωγμό του Ηρώδη. Κατ’ άλλους βέβαια συμβολίζουν και την εννεάμηνη κύηση της Παναγίας.
Τα πιο συνηθισμένα φαγητά πάνω στο στρωμένο τραπέζι της Παραμονής των Χριστουγέννων ήταν η πίτα, το μέλι, το κρασί για να απλώσει η οικογένεια σαν την κληματαριά, το σαραγλί για να φερόμαστε πάντα γλυκά τους επισκέπτες μας, το καρπούζι για να είναι γλυκιά η οικογένεια αλλά και η παραγωγή σαν το καρπούζι.
Το πεπόνι, το μήλο για να έχουν τα μέλη της οικογένειας κόκκινα μάγουλα, το σκόρδο για να προστατεύονται από τα τσιμπήματα των εντόμων, το κρεμμύδι για να έχουν οι λεχώνες πολύ γάλα.
Αυτά πίστευαν και πιστεύουν στο Πραγγί της επαρχίας Διδυμοτείχου.
Συμπλήρωμα των φαγητών ήταν η μπουγάτσα ή το χριστόψωμο το οποίο έκοβε ο νοικοκύρης το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων και πριν αρχίσει το φαγητό.
Το χριστουγεννιάτικο έθιμο του «Πουρπούρη» προέρχεται από την Ανατολική Θράκη όπου και αναβίωνε την δεύτερη και τρίτη ημέρα των Χριστουγέννων. Τα κεντρικά πρόσωπα του εθίμου είναι ο Πουρπούρης και η γυναίκα του η Κορτοπούλα. Ο Πουρπούρης είναι μεταμφιεσμένος με μάσκα και κουδούνια, συμβολίζει τον χειμώνα με τις δυσκολίες του και την άγρια όψη του που φοβίζει τους πάντες ακόμα και τα κακά πνεύματα που φεύγουν αυτή την εποχή, χάριν και της δικιάς του συνδρομής. Η Κορτοπούλα συμβολίζει τη γη και τη γονιμότητα και κατ’ επέκταση την άνοιξη και την έλευσή της μετά το χειμώνα. Την Κορτοπούλα υποδύεται άντρας ντυμένος γυναίκα, μια και στο έθιμο παίρνουν μέρος μόνο άντρες. Παγανιστικά κατάλοιπα και πρωτότυποι συγκερασμοί, που καταδεικνύουν τις ζυμώσεις που έγιναν στους λαούς της Θράκης στο διάβα των αιώνων.
Στα Άβδηρα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ορισμένες οικογένειες δε ζυμώνουν βασιλόπιτα, αλλά, ανοίγουν φύλλο και παρασκευάζουν μία πίτα με πράσο, κιμά και μπαχαρικό κύμινο. Μέσα στην πρασόπιτα βάζουν το φλουρί. Η πίτα ψήνεται σε παραδοσιακό ταψί, που ονομάζεται σινί και τα παλιότερα χρόνια σερβίρονταν πάνω σε χαμηλό ξύλινο τραπέζι, το σορβά. Παρόμοιο έθιμο έχουν και οι μικρασιάτες, οι οποίοι τοποθετούν το φλουρί μέσα σε μια πίτα που γεμίζουν με τυρί και κόβουν στο γιορτινό τραπέζι ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.
Οι πρόσφυγες της Ανατολική Θράκη έφεραν μαζί τους το έθιμο του ροδιού. Ο αρχηγός της οικογένειας σπάει ένα ρόδι μπροστά στην είσοδο του σπιτιού για καλή τύχη. Επίσης, το μικρότερο μέλος της οικογένειας μεταφέρει στο εσωτερικό του σπιτιού μια μικρή πέτρα για να είναι στέρεο το σπίτι και γερή ολόκληρη η οικογένεια τη νέα χρονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου