Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού δεν συνιστά παράβαση

 «Το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού συνιστά μια παρέμβαση στην ιδιωτικότητα του καθενός, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι παράνομο ή αντίθετο με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή μπορεί να περιοριστεί υπό όρους και προϋποθέσεις», ξεκαθάρισε ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Λίνος – Αλέξανδρος Σισιλιάνος, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν, αλλά», με την Ευαγγελία Μπαλτατζή.

Έθεσε ως απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχει μια νομική βάση, ένα νομοθέτημα ή μια εξουσιοδότηση νόμου. Επίσης, θα πρέπει να εξυπηρετεί έναν νόμιμο σκοπό, εν προκειμένω εξυπηρετείται ο νόμιμος σκοπός της δημόσιας Υγείας. Επιπλέον, θα πρέπει να εξετάσει κανείς «το κατά πόσον υπάρχει σχέση αναλογίας μεταξύ του μέτρου και του σκοπού αυτού»  και αυτό – όπως είπε – είναι το πιο δύσκολο ζήτημα.

«Θεωρώ ότι η υποχρεωτικότητα τουλάχιστον για ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού, δεν συνιστά δυσανάλογο μέτρο», τόνισε από τη στιγμή που «η πανδημία έχει πάρει ξανά τις διαστάσεις που ξέρουμε όλοι» και «ο καθένας από εμάς πρέπει να επιδείξει μια κοινωνική ευαισθησία», με δεδομένο πως «ο εμβολιασμός συνιστά το μόνο μέσο προκειμένου να μπορέσει να αναχαιτιστεί η πανδημία» και από τη στιγμή που «η πανδημία διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα». Υπενθύμισε πως προς την ίδια κατεύθυνση έχει κινηθεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο, το 2021, σε υπόθεση κατά της Τσεχίας για τον εμβολιασμό των παιδιών, αποφάνθηκε «δεν συνιστά παραβίαση στην ιδιωτική ζωή, η απόφαση να μην γίνονται δεκτά στο σχολείο ανεμβολίαστα παιδιά. «Συνεπώς η θέση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με μεγάλη πλειοψηφία, είναι σαφής και κρυστάλλινη. Προς την ίδια κατεύθυνση έχει κινηθεί και το δικό μας ΣτΕ», τόνισε ο κ. Σισιλιάνος.