Επανέρχομαι σήμερα για δεύτερη φορά στο ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Σε χθεσινό μου άρθρο παρέθετα αιτιάσεις για να δέσει με τη ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ.
Υπάρχουν αρμοδιότεροι από εμένα για να κρίνουν. Μία σκέψη διατύπωσα. Να την συμπληρώσω ; Να το κάνω.
Ένας καθηγητής ή καθηγήτρια να βγει μπροστά μας είναι αρκετό.
Αλίμονο αν μπλέξουμε σε άλλα γρανάζια με ατέρμονες επιστολές επί επιστολών και στο τέλος να είχαμε να λέμε.
Ένα δεύτερο που θέλω να επισημάνω.
Για όλους τους αντί.
Για παραλληλισμό τοποθετήθηκα, επανατοποθετούμαι.
Παραθέτω από την ιστοσελίδα visitgreece.gr σχόλιο για το ΛΥΚΕΙΟ ( ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ) του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.
Στην ΑΘΗΝΑ κατάφεραν μετά από πολλά να βρουν μιαν άκρη, να δώσουν στο κοινό τον χώρο, ο οποίος αποτελούσε σε συνδυασμό με την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ και το ΚΥΝΟΣΑΡΓΟΥΣ, τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια.
Έναν νέο -ιδιαίτερα σημαντικό- αρχαιολογικό χώρο και ταυτόχρονα ένα ακόμα θαυμάσιο πάρκο, ιδανικό για περίπατο και αναψυχή, απέκτησε πρόσφατα η Αθήνα. Πρόκειται για το περίφημο Λύκειο (Περιπατητική Σχολή) του Αριστοτέλη, ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της πόλης μαζί με αυτά της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Κυνοσάργους, που βρίσκεται στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας (μεταξύ των οδών Βασ. Σοφίας, Βασ. Κωνσταντίνου και Ρηγίλλης), ανάμεσα σε τρία από τα εμβληματικότερα κτήριά της: το
Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Σαρόγλειο Μέγαρο (Λέσχη Αξιωματικών) και το Ωδείο Αθηνών.
Οι επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου, έκτασης 11,5 στρ., έχουν τη δυνατότητα να περιηγηθούν σε ένα γαλήνιο τοπίο, γεμάτο με ενδημικά φυτά (δεντρολίβανα, λεβάντες, ρίγανη, θυμάρι, ελιές, ροδιές κ.ά.), απολαμβάνοντας με τη βοήθεια ενημερωτικών πινακίδων τμήματα της παλαίστρας του γυμνασίου από τη φάση των ρωμαϊκών χρόνων, δύο υπόκαυστων δεξαμενών (φρεατίου και πηγαδιού), των λουτρών, του Εφηβείου-Διδασκαλείου (αίθουσα διδασκαλίας), του Κονιστηρίου (κονίστρα αγώνων ή μικρή παλαίστρα), του ελαιοθεσίου (όπου οι αθλητές αλείφονταν με λάδι) και της λεγόμενης Βιβλιοθήκης-Αναγνωστηρίου.
Ακόμα, μπορούν να χαλαρώσουν, να ξεκουραστούν ή να διαβάσουν στα καθιστικά που έχουν τοποθετηθεί σε όλο το χώρο, καθώς και στο «μπελβεντέρε» των 130 θέσεων, όπου η κλίση του εδάφους επιτρέπει την πανοραμική θέα.
Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) ίδρυσε την Περιπατητική Σχολή του το 335 π.Χ. σε μια κατάφυτη, ειδυλλιακή περιοχή ανάμεσα στα ποτάμια Ηριδανός και Ιλισός, έξω από τα τείχη της Αθήνας και την πύλη του Διοχάρους και δίπλα σε άλσος όπου βρίσκονταν τα ιερά του Λυκείου Απόλλωνος και του Ηρακλή Παγκράτους. Η οργάνωση της σχολής έγινε στα πρότυπα της Πλατωνικής Ακαδημίας, με τα μαθήματα για τους προχωρημένους μαθητές να πραγματοποιούνται το πρωί («εωθινός περίπατος») και για τους αρχάριους το απόγευμα («περί το δειλινόν» ή «δειλινός περίπατος»). Η πρωινή διδασκαλία είχε καθαρά φιλοσοφικό χαρακτήρα («ακροαματική»), ενώ η απογευματινή ήταν «ρητορική» και «εξωτερική». Ακόμα, στο Λύκειο, οι αθηναίοι οπλίτες και έφηβοι εξασκούνταν, εκπληρώνοντας τα στρατιωτικά τους καθήκοντα. Ο κορυφαίος και πολυεπιστήμων φιλόσοφος, ο οποίος διακρινόταν για τη ρεαλιστική σκέψη, τη μελέτη της γνώσης για χάρη της γνώσης και τη δημιουργία ενός «καθολικού συστήματος», που εξηγούσε τον κόσμο μέσα από μια σφαιρική και εξαιρετικά πλούσια εικόνα, δίδαξε εδώ έως το 323 π.Χ.
Η είσοδος του κοινού στον αρχαιολογικό χώρο-πάρκο είναι ελεύθερη και γίνεται από την οδό Ρηγίλλης, ενώ αργότερα θα λειτουργήσει και η είσοδος που βρίσκεται δίπλα στο Σαρόγλειο Μέγαρο (Λέσχη Αξιωματικών), επί της οδού Βασ. Σοφίας.
Στέλιος Αρσενίου
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου